کارتونی که ایران به باب اسنفجی شهرت دارد با نام لاتین SpongeBob SquarePants یک سریال کارتونی مشهور و پرطرفداری آمریکایی محصول کمپانی نیکلودین است که از سال ۱۹۹۹ تاکنون نمایش داده می شود از جمله فیلم‌های کوتاه در ضمینه کودک است و دارای طرفداران زیادی است، دست‌اندرکاران این مجموعه اولین فیلم را در سال ۲۰۰۴ روانه بازار کردند و تاکنون 9 سری از مجموعه فیلم‌های باب اسفنجی شلوار مکعبی تولید گردیده است.
در طی پژوهشی در سال 2004 بر روی کودکانی که کارتون «باب‌اسفنجی شلوارمکعبی» را تماشا می کردند صورت گرفت و نتایج حاصله برای کارشناسان تعجب برانگیز بود. بر اساس این تحقیق علمی که توسط مجله پزشکی نیوانگلند انتشار یافت کودکان چهار ساله ای که کارتون آتشی مزاج “اسپانج باب اسکویر پنتز” را تماشا کردند، در مقایسه با کودکانی که کارتون آرامی را دیدند و یا اصلا کارتون ندیدند، در مجموعه ای از آزمون ها که عملکرد اجرایی مغز آنها را آزمایش می کرد به میزان قابل توجهی امتیاز بدتری گرفتند.
نویسندگان گزارش این پژوهش نوشتند که روانشناسان دانشگاه ویرجینیا در این آزمایش از سه گروه از کودکان چهار ساله خواستند تا بنشینند و نقاشی کنند، بخشی از برنامه [کانال تلویزیونی غیر دولتی و غیر خصوصی) پی.بی.اس. “درباره یک پسربچه معمولی پیش دبستانی آمریکایی” را تماشا کنند، و یا بخشی از یک مجموعه “کارتون تخیلی و خیلی پر طرفدار درباره اسفنج سرزنده ای که در زیر دریا زندگی می کند” را تماشا کنند. … پس از شماری آزمون های شناختی، کودکانی که “باب اسفنجی” را تماشا کرده بودند حدود ۱۰ درصد کمتر از دو گروه دیگر امتیاز به دست آوردند.
دکتر کریستاکیس می گوید که محتمل ترین توضیح می تواند تحریک بیش از اندازه [مغز] باشد. در نمایش آرام تر صحنه ها به صورت میانگین هر ۳۴ ثانیه یک بار عوض می شد، در حالی که در کارتون پر تحرک صحنه ها هر ۱۱ ثانیه یکبار تغییر می کرد که این “سرعتی غیر طبیعی” است. “شما دارید از مغزتان می خواهید چیزی را پردازش کند که متناسب با آن نیست [هنوز برایش آمادگی ندارد].”
با توجه به نتایج و یافته های اشاره شده، والدین، مربیان، کارشناسان و برنامه سازان کودک باید از تأثیرات زیان بار برنامه های نامناسب که متوجه کودکان است مطلع باشند و با آگاهی از اینگونه یافته ها برنامه ریزی و سیستم های نظارتی مناسبی را برای به حداقل رساندن آسیب های احتمالی تلویزیون به کودکان، ارائه کنند.همچنین والدین باید ضمن کاهش رفتار تماشای تلویزیون کودکانشان به منظور رشد هماهنگ بخش های مختلف مغز آنها، آنها را به سایر فعالیت های حسی ، حرکتی ، ذهنی و خلاقانه فرا بخوانند.