تقویت مغز نوزاد در ماه سیزدهم تولد
نمیدانید که چگونه در بازیهایتان تنوع ایجاد کنید؟ بازیهای زیر شاید ساده به نظر برسند، اما از نظر کودکان نوپا بازیهای بسیار جذابی هستند، زیرا این فعالیتها، مهارتهایی را که چند ماه پیش با آنها آشنا شدند، افزایش میدهند.
توپ:
هر دو روی زمین بنشینید و توپ را به سمت یکدیگر غل بدهید. یا توپ را به سمتی دیگر غل بدهید تا کودکتان چهار دست و پا به سمت آن برود. بالاخره یاد میگیرد که از طریق بازگرداندن توپ به شما – که به پرورش مهارت جسمانی او کمک میکند – در بازی شرکت کند. (برای ارائۀ فعالیتهای دشوارتر، جالبتر و شادتر، از توپهایی با اندازههای مختلف استفاده کنید).
تبادل صوتی:
به صداهایی که کودکتان ناخودآگاه ایجاد میکند، گوش کنید (با، دا، ما، صدای شیشکی و… یا کلمات واقعی). سپس خودتان آن صداها را ایجاد کنید تا کودکتان به شما پاسخ داده و بازی صوتی انجام دهد. این تبادلهای صوتی و شفاهی در قالب بازی، در واقع مکالمات اولیۀ او هستند.
بچین و خراب کن:
در این بازی، برجی از بلوکها را میسازید و کودکتان آن را خراب میکند. این کار را چندین بار تکرار کنید. به یاد داشته باشید اشیاء بیثبات برای نوزادان بزرگتر و کودکان نوپا بسیار جالب هستند و همین طور که اصول فیزیک را میآموزند، از به هم کوبیدن و خراب کردن آن لذت میبرند؛ «هر وقت به برجی که با بلوک خانه سازی درست شده است دست میزنم، خراب میشود!»
بگیر و بده:
در این بازی شما شیئی را به کودکتان میدهید، او هم آن را به شما برمی گرداند و مشتاق رسیدن نوبتش است. کودکتان به موقع این تبادل را یاد خواهد گرفت – او برای انجام هر بازی نیاز به پرورش این مهارت دارد. چرا؟ زیرا تمام بازیها شامل فعالیتهایی هستند که به نوبت باید انجام شوند و تبادلهای اجتماعی نیز شامل این تعامل ساده هستند. هر چند خیلی زودتر از کودکتان از انجام این بازی خسته میشوید، اما به بازی با او ادامه دهید.
انداختن وسایل:
شما میدانید که این بازی چگونه انجام میشود و میدانید که کودکتان این بازی را دوست دارد. در این بازی، کودک خوراکی را روی زمین میاندازد و شما آن را برمی دارید (به دفعات بسیار زیاد!). اگر دوست ندارید با خوراکی این بازی را انجام دهید، از اسباب بازی استفاده کنید. او بالاخره مهارت دنبال کردن اشیائی را که خارج از دید او قرار دارند، کسب خواهد کرد و به زودی وقتی اسباب بازی را به زمین میاندازید، آن را برخواهد داشت؛ حتی روزی آن را در سبد اسباب بازیاش خواهد انداخت. با انجام این بازی کودکتان یاد میگیرد که اگر شیئی را – ماکارونی، بلوک خانه سازی و یا قاشق – رها کند، به زمین خواهد افتاد و این درک اولیۀ او را از نیروی جاذبۀ زمین، تشکیل میدهد!
اشاره کن و بگو:
کودکتان به شیئی اشاره میکند و شما نام آن را میگویید. به شیء دیگری اشاره میکند و شما نام آن را هم میگویید. او در حین تعامل با افراد محبوبش (یعنی شما)، از این شیوه برای جذب اطلاعات استفاده میکند. بالاخره کودکتان اشاره میکند و (۱۲ بار در ساعت) میپرسد «این چیه؟» وقتی او بزرگتر شود، اشاره میکند تا نه تنها نام آن شیء را یاد بگیرد، بلکه کارکرد و هدف استفاده از آن را بیاموزد: «مامانی! چرا؟»
نکتۀ آخر در خصوص بازیهای کودکان نوپا:
این تعاملات جالب، چند هفته یا چند ماه بعد عادی میشوند. کودکتان خودش آغازگر آنها خواهد بود. شما را صدا میکند تا به او توجه کنید، چهار دست و پا به سمت پرده میرود و پشت آن پنهان میشود و منتظر میماند تا با او قایم موشک بازی کنید. شاید وقتی که شام درست میکنید و یا با کامپیوتر کار میکنید، دوست نداشته باشید با او بازی کنید؛ اما در صورت امکان این کارها را کنار بگذارید و با او بازی کنید، زیرا کودکتان به این تعامل اجتماعی مثبت نیاز دارد. به علاوه اگر با او قایم موشک بازی نکنید، ممکن است سراغ گربۀ خانگیتان برود و دم او را بکشد. چون این بازی قطعاً توجه شما را جلب خواهد کرد!